ഖുര്‍ആന്‍ ക്രോഡീകരിച്ചതാര്‌?

ഖുര്‍ആന്റെ വഴിക്കുവഴി ക്രമത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വായനക്കാര്‍ അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ട മറ്റൊരു വസ്തുത, പില്‍ക്കാലക്കാരല്ല അതിന്റെ കര്‍ത്താക്കളെന്നതാണ്‌. പ്രത്യുത, നബി തന്നെയാണ്‌ അല്ലാഹുവിന്റെ നിര്‍ദ്ദേശപ്രകാരം ഖുര്‍ആന്‍ ഇന്നത്തെ രൂപത്തില്‍ ക്രോഡീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. ഒരധ്യായം അവതരിക്കുമ്പോള്‍ തിരുമേനി തന്റെ എഴുത്തുകാരിലൊരാളെ വിളിച്ച്‌ അപ്പോള്‍തന്നെ അത്‌ എഴുതിവെപ്പിക്കുകയും ഇന്ന അധ്യായം ഇന്ന അധ്യായത്തിന്റെ പുറകില്‍, അല്ലെങ്കില്‍ മുന്നില്‍ ചേര്‍ക്കണമെന്ന്‌ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുകയും പതിവായിരുന്നു. ഒരു സ്വതന്ത്ര അധ്യായമായിരിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കപ്പെടാത്ത വല്ല ഭാഗവുമാണവതരിക്കുന്നതെങ്കില്‍ അത്‌ ഇന്ന അധ്യായത്തില്‍ ഇന്ന സ്ഥലത്ത്‌ രേഖപ്പെടുത്തണമെന്നും അവിടന്ന്‌ നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കുന്നു. അനന്തരം, ആ ക്രമമനുസരിച്ച്‌ തിരുമേനി തന്നെ നമസ്കാരത്തിലും മറ്റു സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലും പാരായണം ചെയ്യുകയും ഹൃദിസ്ഥമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതായിരുന്നു ഖുര്‍ആന്റെ ക്രോഡീകരണത്തിനു സ്വീകരിച്ചുവന്ന സമ്പ്രദായം.

മുസ്ലിംകള്‍ക്ക്‌ പ്രാരംഭഘട്ടത്തില്‍ തന്നെ നമസ്കാരം നിര്‍ബന്ധമാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ഖുര്‍ആന്‍ പാരായണം നമസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു അവശ്യഘടകമായും നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു. തന്നിമിത്തം ഖുര്‍ആന്റെ അവതരണത്തിനൊപ്പം അത്‌ മനഃപാഠമാക്കുന്ന പതിവും മുസ്ലിംകളില്‍ നടപ്പില്‍വന്നു. ഓരോ ഭാഗം അവതരിക്കും തോറും അവരത്‌ ഹൃദിസ്ഥമാക്കി. അങ്ങനെ, നബിതിരുമേനി തന്റെ എഴുത്തുകാരെക്കൊണ്ട്‌ ഖുര്‍ആന്‍ രേഖപ്പെടുത്തിവെപ്പിച്ചിരുന്ന ഈത്തപ്പനമട്ടലുകളിലും തോല്‍തുണ്ടുകളിലും പരിമിതമായില്ല അതിന്റെ സുരക്ഷിതത്വം. പ്രത്യുത, അതവതരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെത്തന്നെ ദശക്കണക്കിലും ശതക്കണക്കിലും തുടര്‍ന്ന്‌ ആയിരക്കണക്കിലും ലക്ഷക്കണക്കിലും മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളില്‍ ആമുദ്രിതമായി.

നബിയുടെ വിയോഗാനന്തരം നടന്ന യുദ്ധങ്ങളില്‍ ഖുര്‍ആന്‍ ആദ്യാന്തം മനഃപാഠമാക്കിയിരുന്ന ഒട്ടേറെ പേര്‍ രക്തസാക്ഷികളായി. ഇതെതുടര്‍ന്ന്‌, ഖുര്‍ആന്റെ സംരക്ഷണത്തിന്‌ ഏക മാര്‍ഗം ആശ്രയിക്കുന്നത്‌ യുക്തമല്ലെന്നും ഹൃദയഫലകങ്ങളിലെന്നപോലെ ഗ്രന്ഥത്താളുകളിലും അതെഴുതി സൂക്ഷിക്കുവാന്‍ ഏര്‍പ്പാട്‌ ചെയ്യണമെന്നും രണ്ടാം ഖലീഫ ഉമര്‍ ചിന്തിച്ചുറച്ചു. ഈ കാര്യം ഒന്നാം ഖലീഫ അബൂബക്‌റിനോട്‌ വിശദീകരിച്ചപ്പോള്‍ അല്‍പം ആലോചിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹവും അതിനോട്‌ യോജിക്കുകയും സൈദുബ്നു സാബിത്‌, അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നുസുബൈര്‍, സൈദുബ്‌നുല്‍ ആസ്വി, അബ്ദുറഹ്‌മാനുബ്‌നു ഹിശാം എന്നിവരെ ഈ സേവനത്തിന്‌ നിയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു.

നബി ലിഖിതരൂപത്തില്‍ വിട്ടേച്ചുപോയ ഖുര്‍ആന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും ശേഖരിക്കുക, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുചരരില്‍ ആരുടെയെല്ലാം പക്കല്‍ ദിവ്യഗ്രന്ഥം മുഴുവനുമോ ഭാഗികമായോ എഴുതിവെക്കപ്പെട്ടതായുണ്ടോ അതും കരസ്ഥമാക്കുക, ഖുര്‍ആന്‍ ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയവരുടെ സഹകരണം തേടുകയും ചെയ്യുക. ഈ മൂന്ന്‌ മാധ്യമങ്ങളുടെയും സംയുക്തമായ സാക്ഷ്യത്താല്‍ പരിപൂര്‍ണ സുബദ്ധത ഉറപ്പുവരുത്തിയ ശേഷം ഖുര്‍ആന്റെ ഓരോ വാക്കും സനിഷ്കര്‍ഷം രേഖപ്പെടുത്തുക- ഇതായിരുന്നു നിശ്ചിത വ്യവസ്ഥ. ഇതുപ്രകാരം ഖുര്‍ആന്റെ ഒരു കോപ്പി എഴുതി തയാറാക്കി നബിയുടെ പത്നി ഹഫ്സയുടെ പക്കല്‍ സൂക്ഷിക്കാന്‍ ഏല്‍പിച്ചു. പ്രസ്തുത കോപ്പി പകര്‍ത്തുവാനും തങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ള കോപ്പികള്‍ അതുമായി ഒത്തുനോക്കി ശരിപ്പെടുത്തുവാനും ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പൊതു അനുവാദം നല്‍കുകയും ചെയ്തു.

അറേബ്യയില്‍ എല്ലായിടത്തും അറബി തന്നെയായിരുന്നു ഭാഷയെങ്കിലും വിവിധ പ്രദേശങ്ങളുടെയും ഗോത്രങ്ങളുടെയും സംസാരഭാഷകളില്‍ അല്‍പസ്വല്‍പ വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. മക്കയില്‍ ഖുറൈശികള്‍ സംസാരിച്ചുവന്ന ഭാഷയിലായിരുന്നു ഖുര്‍ആന്‍ അവതരിച്ചതെങ്കിലും ഇതര പ്രദേശക്കാര്‍ക്കും ഗോത്രക്കാര്‍ക്കും അവരവരുടെ ഉച്ചാരണവും പ്രയോഗരീതികളുമനുസരിച്ച്‌ അത്‌ വായിച്ചുകൊള്‍വാന്‍ ആദ്യത്തില്‍ അനുവാദം നല്‍കപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍ അചിരേണ ഇസ്ലാമിന്‌ പ്രചാരം ലഭിച്ചുവന്നപ്പോള്‍ പൂര്‍വ സ്ഥിതി തുടരുന്നത്‌ അനാശാസ്യമായി തോന്നി. അതിനാല്‍ ഒന്നാം ഖലീഫ അബൂബക്കറിന്റെ നിര്‍ദ്ദേശപ്രകാരം ആധികാരികമായി രേഖപ്പെടുത്തിയ ഖുര്‍ആന്റെ അംഗീകൃത കോപ്പിയുടെ ശരിപ്പകര്‍പ്പുകള്‍ മാത്രമേ ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിനുള്ളില്‍ എവിടെയും പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന്‍ പാടുള്ളൂവെന്നും ഉച്ചാരണഭേദത്തോടെ എഴുതപ്പെട്ട എല്ലാ കോപ്പികളുടെയും പ്രസാധനം നിരോധിക്കണമെന്നും മൂന്നാം ഖലീഫ ഉസ്മാന്‍ പ്രമുഖരുമായി കൂടിയാലോചിച്ച്‌ തീരുമാനിക്കുകയുണ്ടായി.

ഉസ്മാന്‍ ഔദ്യേഗിക തലത്തില്‍ പകര്‍ത്തി തയാറാക്കിയ, അബൂബക്‌റിന്റെ ആധികാരിക കോപ്പിയുമായി പ്രത്യക്ഷരം യോജിച്ചവയാണ്‌ ഇന്ന്‌ നിലവിലുള്ള ഖുര്‍ആന്‍. ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളില്‍ പ്രസ്തുത ആധികാരിക കോപ്പികള്‍ ഇന്നും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌. ഖുര്‍ആന്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍ ആര്‍ക്കെങ്കിലും സംശയമുണ്ടെങ്കില്‍ സംശയനിവൃത്തി വരുത്തുക സുസാധ്യമാണ്‌.