ഭാഗം 2 - ദൈവാസ്‌തിക്യത്തിന്റെ ഭൗതിക ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്‍

മനുഷ്യന്‍ രാപ്പകല്‍ ദര്‍ശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും എന്നാല്‍ ചിന്തിക്കുകയോ ആലോചിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ അവഗണിച്ചുകളയുകയും ചെയ്യുന്ന വസ്തുക്കള്‍ക്കുള്ളില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്ന ചില സുപ്രധാന ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്‍ താഴെ.

1-ഇണകള്‍
"എല്ലാറ്റിനെയും ഇണകളായി സൃഷ്ടിക്കുകയും കപ്പലുകളിലും നാല്‍കാലി മൃഗങ്ങളിലും നിങ്ങള്‍ കയറിപ്പോകുന്ന വാഹനങ്ങള്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തവന്‍." (വി.ഖു. 43:12)
"അവന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്വജാതിയില്‍നിന്നുതന്നെ ഇണകളെ സൃഷ്ടിച്ചുതന്നതും അവരുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ ശാന്തി നുകരാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ സ്നേഹവും കാരുണ്യവും ഉണ്ടാക്കിത്തന്നതും അവന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില്‍ പെട്ടതാകുന്നു. നിശ്ചയം ചിന്തിക്കുന്ന ജനത്തിന്‌ ഇതില്‍ നിരവധി ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുണ്ട്‌."(വി.ഖു. 30:21)

ഭൂമിയുടെ നിര്‍മിതിയിലടങ്ങിയിട്ടുള്ള പദാര്‍ത്ഥങ്ങളില്‍ സ്വയം വളര്‍ന്നു വികസിക്കാനുള്ള ഒരു ശക്തിയുമില്ല. ഈ പദാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ ഒന്നൊന്നായി എടുത്തു നോക്കിയാലും എല്ലാവിധ മിശ്രണങ്ങളും നടത്തിയശേഷം പരിശോധിച്ചാലും അവ തീരെ വികാസശൂന്യവും ജൈവലക്ഷണവുമില്ലാത്തതുമാണെന്നു കാണാം.നിര്‍ജീവമായ പദാര്‍ത്ഥങ്ങളില്‍പോലും വിവിധ വസ്തുക്കളെ പരസ്പരം സന്ധിപ്പിച്ചാല്‍ വ്യത്യസ്ത വസ്തുക്കള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നതായിക്കാണാം. പദാര്‍ത്ഥങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാന ഘടകംതന്നെ പോസിറ്റീവും നെഗറ്റീവുമാകുന്ന വൈദ്യുതശക്തിയുടെ പരസ്പര ബന്ധത്തിലധിഷ്ഠിതമത്രെ. പ്രപഞ്ചം മുഴുവന്‍ ഉത്ഭവിക്കുന്നതിന്‌ കാരണമായ ഈ ഇണ ചേര്‍ക്കല്‍ പ്രക്രിയയില്‍ സൃഷ്ടിയിലടങ്ങിയ അതി മഹത്തായ യുക്തിയുടെ സൂക്ഷ്മവശങ്ങളും നിഗൂഢതകളും ഉള്‍കൊള്ളുന്നു.രണ്ട്‌ ഇണകള്‍ക്കിടയിലാകട്ടെ ആശ്ചര്യകരമായ യോജിപ്പുകള്‍ കാണപ്പെടുന്നു. ഇതെല്ലാം കേവലം യാദൃഛിക സംഭവങ്ങളാണെന്ന്‌ നിഷ്പക്ഷബുദ്ധിയുള്ള ഏതൊരാളും പറയുകയില്ല.
അപ്രകാരംതന്നെ അസംഖ്യം ഇണകളെ സൃഷ്ടിച്ച്‌ യുക്തിയുക്തം സംയോജിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ വ്യത്യസ്ത സൃഷ്ടികര്‍ത്താക്കളായിരിക്കാമെന്ന വാദവും അംഗീകരിക്കുക അസാധ്യമാണ്‌.ഇണകള്‍ തമ്മിലുള്ള യോജിപ്പും അവയുടെ പരസ്പര ബന്ധങ്ങളില്‍നിന്ന്‌ പുതിയ വസ്തുക്കള്‍ ജനിക്കുന്നതും സ്വന്തമായെടുത്താല്‍തന്നെ സൃഷ്ടികര്‍ത്താവിന്റെ ഏകത്വത്തിന്റെ വ്യക്തമായ തെളിവത്രെ.മനുഷ്യരിലെ ആണും പെണ്ണും ജന്തുക്കളിലെയും സസ്യങ്ങളിലെയും പിടയും ചേവലും മാത്രമല്ല ഇണകള്‍കൊണ്ടുദ്ദേശ്യം. സ്രഷ്ടാവ്‌ ഒന്നിനെ മറ്റൊന്നിന്റെ ജോഡിയാക്കി സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളതും ജോഡിസങ്കലനത്തിലൂടെ പുതിയ പുതിയ വസ്തുക്കള്‍ ഉണ്ടാവാനിടയാകുന്നതുമായ എണ്ണമറ്റ ഇതര വസ്തുക്കളും അതിന്റെ വിവക്ഷയില്‍പ്പെടുന്നു. പരസ്പരംജോഡിയാകുന്ന ധാതുക്കള്‍ കൂടിച്ചേര്‍ന്ന്‌ പല പല ഘടനകള്‍ ഉണ്ടായിത്തീരുന്നു. വൈദ്യുതിജോഡികളുടെ (ന്യൂട്ടറും ഫൈസും) പരസ്പരാകര്‍ഷണം അദ്ഭുതകരമായ അനേകം പ്രതിഭാസങ്ങളുടെ മാധ്യമ മായിത്തീരുന്നു. ഇതും, പലതരം സൃഷ്ടിക്കുള്ളില്‍ ഉളവാക്കിയിട്ടുള്ള മറ്റസംഖ്യം ഇണകളും അവയുടെ ഘടനയും തമ്മില്‍ പൊരുത്തവും അനേകം രൂപങ്ങളിലുള്ള പരസ്പര പ്രവര്‍ത്തനവും അവയുടെ സങ്കലനം മൂലം ഉളവാകുന്ന അനന്തര ഫലങ്ങളും എല്ലാം ബോധപൂര്‍വം വീക്ഷിക്കുന്ന ഒരുവന്റെ മനസ്സ്‌, പ്രപഞ്ചമാകുന്ന ഈ തൊഴില്‍ശാല അജയ്യനും സര്‍വജ്ഞനും യുക്തിജ്ഞനുമായ ഒരേയൊരു നിര്‍മാതാവ്‌ നിര്‍മിച്ചിട്ടുള്ളതാണെന്നും അവന്റെ മാത്രം ആസൂത്രണത്താലാണിത്‌ ചലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതെന്നും സാക്ഷ്യം വഹിക്കാതിരിക്കുക സാധ്യമല്ല.ഇതെല്ലാം യുക്തിമാനായ ഒരു നിര്‍മാതാവിനെ കൂടാതെയാണെന്നോ അല്ലെങ്കില്‍ ഈ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ ഒന്നിലേറെ സൃഷ്ടികര്‍ത്താക്കള്‍ക്ക്‌ കൈയുണ്ടെന്നോ സങ്കല്‍പിക്കാന്‍ ബുദ്ധിപരമായ ആന്ധ്യത്തിനു മാത്രമേ സാധ്യമാവൂ.

2-ജലം
"എല്ലാ സചേതന വസ്‌തുക്കളെയും ജലത്തില്‍നിന്ന്‌ നാം സൃഷ്‌ടിച്ചു. അവര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നില്ലേ?" (വി.ഖു:21:30)
"നാം ആകാശത്തുനിന്ന്‌ ജലം വര്‍ഷിച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അതുകൊണ്ട്‌ കൗതുകമുള്ള ചില തോട്ടങ്ങള്‍ സൃഷ്‌ടിച്ചു. അതിലെ വൃക്ഷങ്ങളെ മുളപ്പിക്കുവാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാധിക്കുകയില്ല. (പറയുക:) അല്ലാഹുവോടൊപ്പം മറ്റു ദൈവങ്ങളുണ്ടോ? ഇല്ല. അവര്‍ വ്യതിചലിച്ചുപോയൊരു ജനതയാണ്‌." (വി.ഖു:26:60)

മനുഷ്യസൃഷ്ടിയുടെ പ്രാരംഭവേളയില്‍തന്നെ സ്രഷ്ടാവ്‌ അവന്റെ ജ്ഞാനപ്രകാരം അന്ത്യദിനംവരെ ഭൂഗോളത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ മതിയാകുന്നത്ര ജലം മണ്ണില്‍ നിക്ഷേപിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ ജലം ഭൂമിയുടെ താഴ്‌ന്ന ഭാഗങ്ങളില്‍ ശേഖരിക്കപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ അവിടെ സമുദ്രവും തടാകവുമൊക്കെയായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു. ഭൂഗര്‍ഭത്തിലും ജലമുണ്ടായി. ചൂടും തണുപ്പും കാറ്റും മുഖേന മാറിമറിഞ്ഞു വരുന്നത്‌ ഇതേ വെള്ളംതന്നെയാണ്‌. മലകളുടെ സഹായത്തോടെ മഴയായി നദികള്‍, ഉറവിടങ്ങള്‍, കിണറുകള്‍ എന്നിവയിലൂടെ ഭൂമിയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ വ്യാപിക്കുന്നതും എണ്ണമറ്റ വസ്തുക്കളുടെ വളര്‍ച്ചയില്‍ പങ്കെടുക്കുന്നതും ഘടനയില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതും അനന്തരം വീണ്ടും ആവിയായി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ലയിച്ച്‌ അസല്‍ ഭണ്ഡാരത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുപോകുന്നതും ഈ വെള്ളംതന്നെ. ആരംഭം മുതല്‍ ഇന്നുവരെ ഈ ശേഖരത്തില്‍നിന്ന്‌ ഒരു തുള്ളി പോലും കുറഞ്ഞുപോയിട്ടില്ല. ഒരു തുള്ളിപോലും കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കേണ്ട ആവശ്യവും ഇന്നുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.ഇതിനേക്കാള്‍ അല്‍ഭുതകരമായ മറ്റൊരു സംഗതിയുണ്ട്‌.അതായത്‌, ഹൈഡ്രജനും ഓക്സിജനും ചേര്‍ന്നാണ്‌ ജലമുണ്ടാകുന്നതെന്ന്‌ ഇന്ന്‌ പ്രൈമറി സ്ക്കൂളിലെ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്കുപോലും അറിയാവുന്നതാണ്‌. സമുദ്രങ്ങള്‍ നിറയെ ജലം കാണുന്നു. ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തില്‍ ഏകദേശം മൂന്നില്‍ രണ്ടുഭാഗം വെള്ളമാണ്‌. അതില്‍ ഒരു കണംപോലും വര്‍ധിക്കുന്നില്ല.ആദിയില്‍ ഹൈഡ്രജനും ഓക്സിജനും ഒരു പ്രത്യേക അനുപാതത്തില്‍ കൂട്ടിക്കലര്‍ത്തി ഇത്രയേറെ ജലം സൃഷ്ടിച്ചതാരാണ്‌? പ്രസ്തുത രണ്ടു ഘടകങ്ങളും ഇപ്പോഴും അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ധാരാളമുണ്ട്‌. എന്നിട്ടും ഈ രണ്ടു ഘടകങ്ങള്‍ക്കും ആ പ്രത്യേക അനുപാതത്തിലുള്ള സംയോജനം നല്‍കാതിരിക്കുന്നത്‌ ആരാണ്‌?നീരാവിയിലെ ഓക്സിജനും ഹൈഡ്രജനും വേര്‍തിരിഞ്ഞ്‌ അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഓക്സിജനുമായും ഹൈഡ്രജനുമായും കൂടിച്ചേരുന്നതിനെ തടയുന്നവനാരാണ്‌?പ്രപഞ്ചസ്രഷ്ടാവിനെ നിഷേധിക്കുന്നവരുടെയും, വെള്ളത്തിനും വായുവിനും താപത്തിനും ശീതത്തിനും വ്യത്യസ്ത സൃഷ്ടികര്‍ത്താക്കളാണുള്ളതെന്ന്‌ വിശ്വസിക്കുന്നവരുടെയും പക്കല്‍ ഇതിന്‌ എന്തുത്തരമാണുള്ളത്‌?

3-സമുദ്രം
"സമുദ്രത്തെ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കീഴ്‌പ്പെടുത്തിത്തന്നതും അവനാണ്‌. നിങ്ങള്‍ക്കതില്‍നിന്ന്‌ പുതുമാംസം ഭക്ഷിക്കുന്നതിനും നിങ്ങളണിയുന്ന ആഭരണങ്ങള്‍ ശേഖരിക്കുന്നതിനും. കപ്പല്‍ സമുദ്രത്തെ പിളര്‍ന്ന്‌ സഞ്ചരിക്കുന്നത്‌ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാണാം. നിങ്ങള്‍ ദൈവാനുഗ്രഹം തേടുന്നതിനും കൃതജ്ഞരായിരിക്കുവാനും വേണ്ടിയത്രേ ഇതൊക്കെയും." (വി.ഖു. 16:14)മറ്റൊരല്‍ഭുതമാണ്‌ സമുദ്രം. ഭൂമിയില്‍ ഇത്രവലിയ ജലശേഖരം സജ്ജീകരിക്കപ്പെടുക എന്നതും അതുമായി അനേകം യുക്തിബദ്ധമായ ഒരു സംവിധാനം ഒരു യാദൃശ്ചിക ചലനത്തിന്റെ ഫലമായി നിലവില്‍ വരിക എന്നതും സംഭവ്യമേയല്ല.സമുദ്രത്തില്‍ എണ്ണമറ്റ ജീവജാലങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. ഓരോ വര്‍ഗത്തിനും ആ അഗാധതയിലെ നിവാസത്തിന്‌ തികച്ചും അനുയോജ്യമായ ശരീരഘടനയാണുള്ളത്‌.അതിലെ ജലം ഉപ്പു കലര്‍ന്നതായിരിക്കുന്നു. ദിനേന അതില്‍ ചത്തടിയുന്ന കോടാനുകോടി ജീവികളുടെ ജഡങ്ങള്‍ ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ്‌ അത്‌ മലിനമാകാതിരിക്കാന്‍ ഇതു സഹായിക്കുന്നു.ആ ജലം ഭൂദ്വാരങ്ങളിലൂടെ താഴോട്ടിറങ്ങി വറ്റിപ്പോവുകയോ കരയിലേക്കു കവിഞ്ഞ്‌ കരയെ മുക്കിക്കളയുകയോ ചെയ്യാത്തവണ്ണം ഒരു പ്രത്യേക അതിര്‍ത്തിയില്‍ കെട്ടിനിര്‍ത്തിയിരിക്കുകയാണ്‌. ലക്ഷോപലക്ഷം വര്‍ഷങ്ങളായി അത്‌ ഈ അതിരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ കെട്ടിനില്‍ക്കുന്നു.ഈ വമ്പിച്ച ജലശേഖരത്തിന്റെ സാന്നിധ്യവും നിലനില്‍പും മൂലമാണ്‌ സൗരതാപത്തിന്റെയും വായുചലനത്തിന്റെയും സഹായത്തോടെ ഭൂമിയുടെ വരണ്ട പ്രദേശങ്ങളില്‍ മഴ വര്‍ഷിക്കാനുള്ള ഏര്‍പ്പാടുകളുണ്ടാവുന്നത്‌. സമുദ്രം ജീവശൂന്യമാകാതെ നിരവധി ജീവജാലങ്ങളുടെ വാസസ്ഥലമായതിനാല്‍ മനുഷ്യന്‌ അതില്‍നിന്ന്‌ ധാരാളം ആഹാരവും മറ്റു ആവശ്യവസ്തുക്കളും വിപുലമായതോതില്‍ ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അത്‌ ഒരു നിശ്ചിത പരിധിയില്‍ കെട്ടിനിര്‍ത്തപ്പെട്ടതിനാലാണ്‌ മനുഷ്യവാസയോഗ്യമായ വന്‍കരകളും ദ്വീപുകളും നിലനില്‍കുന്നത്‌. സമുദ്രം ചില അചഞ്ചലനിയമങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിധേയമായി നിലകൊള്ളുന്നതിനാല്‍ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ അതിലൂടെ കപ്പലോടിക്കാന്‍ കഴിയുന്നു.സൃഷ്‌ടികള്‍ക്ക്‌ ഏറെ ഉപകാരപ്പെടുന്ന നിലക്കാണ്‌ ജലം സൃഷ്‌ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്‌. മൃദുലവും കട്ടിയില്ലാത്തതുമായ ദ്രവപദാര്‍ഥമാണ്‌ ജലം. അത്‌ സൂക്ഷ്‌മമായി ഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ടതും അതിശീഘ്രം വിഭജിക്കാവുന്നതുമായ ഒറ്റ വസ്തുവാണെന്ന്‌ തോന്നും. എളുപ്പം പിളരുകയും കൂടിച്ചേരുകയും ചെയ്യുന്ന ജലത്തിന്റെ സ്വഭാവം കപ്പലുകള്‍ക്ക്‌ നിഷ്‌പ്രയാസം സഞ്ചരിക്കാന്‍ കഴിവുണ്ടാക്കുന്നു.ഇവയിലെല്ലാം നിക്ഷിപ്തമായ അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ സ്രഷ്‌ടാവിന്റെ മഹത്ത്വത്തെയും അപാരമായ കഴിവിനെയും അദ്ഭുതകരമായ യുക്തിദീക്ഷയെയും വിളിച്ചോതുന്ന ദൃഷ്‌ടാന്തങ്ങളും തെളിവുകളുമാണ്‌. അവ നമ്മോട്‌ ചോദിക്കുന്നു: മനുഷ്യാ, എന്റെ രൂപവും ഘടനയും ഗുണങ്ങളും നീ കാണുന്നില്ലേ? എന്റെ അവസ്ഥാന്തരങ്ങളും വന്‍ പ്രയോജനങ്ങളും നീ അറിയുന്നില്ലേ? ഞാന്‍ സ്വയമുണ്ടായതാണെന്നോ അല്ലെങ്കില്‍ എന്റെ വര്‍ഗത്തിലെ ഒരംഗമാണ്‌ എന്നെ പടച്ചതെന്നോ ബുദ്ധിയുള്ള ആര്‍ക്കെങ്കിലും തോന്നുമോ? ഇല്ല- പ്രത്യുത, സര്‍വചരാചരങ്ങളെയും അടക്കിഭരിക്കുന്നവനും പ്രതാപശാലിയും യുക്തിമാനുമായ സര്‍വശക്തന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്‌ ഇവയൊക്കെയെന്നേ തോന്നൂ.ഒരു അപാര ശക്തിയുടെ അളവറ്റ കഴിവും യുക്തിമാന്റെ കുറ്റമറ്റ ആസൂത്രണവുമില്ലാതെ ഇങ്ങനെയൊരു സംവിധാനം സങ്കല്‍പ്പിക്കാമോ?മനുഷ്യരുടെയും ഭൂമിയിലെ ഇതര ജീവികളുടെയും താല്‍പര്യങ്ങളുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ സാഗരസംവിധാനം കേവലം അലക്ഷ്യമായി നിലവില്‍ വന്നതാണെന്നു സങ്കല്‍പ്പിക്കാമോ?

4-വൈവിധ്യങ്ങളും വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും
"ആകാശഭൂമികളുടെ നിര്‍മ്മാണവും നിങ്ങളുടെ ഭാഷകളിലും വര്‍ണങ്ങളിലുമുള്ള വൈവിധ്യങ്ങളും അവന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില്‍ പെട്ടതാകുന്നു. തീര്‍ച്ചയായും, ജ്ഞാനമുള്ളവര്‍ക്ക്‌ ഇതില്‍ ധാരാളം ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുണ്ട്‌."(വി.ഖു. 30:22)
ഈ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ ഏകവര്‍ണവും ഏകരൂപവും എവിടെയുമില്ല. എവിടെയും വൈവിധ്യത്തോടു വൈവിധ്യം തന്നെ.മനുഷ്യരുടെ സംസാരശക്തി ഓരോ വിധത്തിലുള്ളതാണ്‌. അധരങ്ങളുടെയോ നാവുകളുടെയോ ഘടനയില്‍ യാതൊരു അന്തരവുമില്ല. മസ്തിഷ്‌കഘടനയും ഒന്നുതന്നെ. പക്ഷേ, ഭൂമിയുടെ വിവിധ മേഖലകളില്‍ ഭാഷകള്‍വ്യത്യസ്തമാണ്‌. ഒരേ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങളില്‍തന്നെ പട്ടണങ്ങള്‍ തോറും ഗ്രാമങ്ങള്‍ തോറും സംസാരരീതി വ്യത്യസ്തമാകുന്നു. കൂടാതെ ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും സ്വരവും ഉച്ചാരണവും സംഭാഷണ ശൈലിയും മറ്റുള്ളവരില്‍നിന്നു വ്യത്യസ്തമാകുന്നു. മനുഷ്യന്റെ സൃഷ്ടിധാതുക്കളും നിര്‍മ്മാണ സൂത്രവും ഏകമാണെങ്കിലും, വര്‍ണം അത്യന്തം വ്യത്യസ്തമാകുന്നു. ഒരേ മാതാപിതാക്കളുടെ രണ്ടു മക്കളുടെ വര്‍ണങ്ങള്‍പോലും തികച്ചും ഒരുപോലെയാകുന്നില്ല.ഈ ലോകത്തിന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളിലും എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത വൈവിധ്യങ്ങള്‍ നമുക്കുകാണാം.മനുഷ്യന്‍, ജന്തുക്കള്‍, സസ്യങ്ങള്‍ എന്നുവേണ്ട എല്ലാ പഥാര്‍ത്ഥത്തിന്റെയും ഏതു വര്‍ഗ്ഗത്തിനെയെടുത്താലും അവയില്‍ അംഗങ്ങളില്‍ മൗലികമായ ഏകത്വമുള്ളതോടൊപ്പം എണ്ണമറ്റ വ്യത്യാസങ്ങളുമുണ്ട്‌. ഒരു വൃക്ഷത്തിന്റെ രണ്ടിലകള്‍ പോലും പൂര്‍ണമായും സദൃശ്യമായിരിക്കുകയില്ല.ഈ പ്രതിഭാസം വിളിച്ചോതുന്നത്‌ ഇതാണ്‌: ഈ ലോകം വന്‍തോതില്‍ ഉല്‍പാദനം നടത്തുന്ന രീതിയില്‍ ഓരോ പഥാര്‍ത്ഥവര്‍ഗ്ഗത്തെയും ഓരോ അച്ചുകളില്‍ ഉല്‍പാദിപ്പിച്ചു തള്ളിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന, സ്വയം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന യന്ത്രമല്ല. പ്രത്യുത, ഇവിടെ അതിസമര്‍ത്ഥനായ ഒരു പ്രവര്‍ത്തകന്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ട്‌. അവന്‍ ഓരോ വസ്തുവിനെയും തികഞ്ഞ വ്യതിരിക്തതയോടെ പുതിയ ഡിസൈനില്‍, പുതിയ ഔചിത്യത്തോടെ, ഗുണ വിശേഷങ്ങളോടെ നിര്‍മ്മിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. അവന്‍ നിര്‍മ്മിച്ച ഓരോ വസ്തുവും സ്വന്തം നിലയില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടതാണ്‌. അവന്റെ ആവിഷ്കാര നൈപുണ്യം അനുനിമിഷം ഓരോ വസ്തുവിനെയും ഒരു പുതിയ മാതൃകയില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.അവന്‍ സദാ സൃഷ്ടിപ്രക്രിയയില്‍ നിരതനാണെന്നും തന്റെ സൃഷ്ടിയിലെ ഓരോരോ വസ്തുവിനും വ്യതിരിക്തമായ മുഖം നല്‍കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നും ഉള്ള വസ്തുതയുടെ തുറന്ന തെളിവാണ്‌ ഈ പ്രതിഭാസം.ഇനി മനുഷ്യന്റെ പ്രകൃതിയിലും മാനസിക നിലയിലും ഉള്ള വൈവിധ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ സവിശേഷം ചിന്തിച്ചുനോക്കുക. ഇതൊന്നും കേവലം യാദൃശ്ചികമായുണ്ടായതല്ലെന്നും അഭിജ്ഞനായ സൃഷ്ടിപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ഫലമാണെന്നും ബോധ്യപ്പെടുന്നതാണ്‌.ഈ ലോകത്ത്‌ ഉത്തരവാദിത്വവും സ്വാതന്ത്ര്യവും വഹിക്കുന്ന ഒരു സൃഷ്ടിക്കു ഉണ്മ നല്‍കാന്‍ സ്രഷ്ടാവ്‌ തീരുമാനിച്ചപ്പോള്‍ ആ തീരുമാനത്തിന്റെ അനിവാര്യ താല്‍പര്യം തന്നെയായിരുന്നു ആ സൃഷ്ടിഘടനയില്‍ സകലവിധ വൈവിധ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള സാധ്യത നിക്ഷേപിക്കുക എന്നത്‌.മനുഷ്യരെല്ലാം ഘടനയിലും പ്രകൃതിയിലും വികാരവിചാരങ്ങളിലും ആഗ്രഹാഭിലാഷങ്ങളിലും തികച്ചും ഏകരൂപമാവുകയാണെങ്കില്‍ അവര്‍ തമ്മില്‍ യാതൊരുവിധ വൈവിധ്യവുമില്ലെങ്കില്‍ ഈ ലോകത്തിന്‌ പുതിയ മനുഷ്യരെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന്റെ ആവശ്യം തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു.മനുഷ്യന്‍ ഒരു യാദൃശ്ചിക സ്ഫോടനത്തിന്റെ ഫലമല്ല, മറിച്ച്‌ യുക്തിയുക്തമായ ഒരാസൂത്രണ പദ്ധതിയുടെ ഫലമാണ്‌ എന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ സാക്ഷ്യമത്രെ അത്‌.യുക്തിയുക്തമായ പദ്ധതി എവിടെ ദൃശ്യമാകുന്നുവോ അവിടെ അതിന്റെ പിന്നില്‍ യുക്തിസമ്പൂര്‍ണമായ ഒരസ്തിത്വത്തിന്റെ ബോധപൂര്‍വമായ പ്രവര്‍ത്തനവും ഉണ്ടായിരിക്കുക അനിവാര്യമാണല്ലോ.അതിപ്രബലനായ ഒരഭിജ്ഞന്‍ അളവറ്റ യുക്തിയോടുകൂടി സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്‌ ഈ പ്രപഞ്ചമെന്നും, അതിന്റെ സ്രഷ്ടാവ്‌ നിസ്തുലനായ സൃഷ്ടിനിപുണനും നിര്‍മാണകുശലനുമാണെന്നും കുറിക്കുന്ന ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളാണ്‌ ഈ വൈവിധ്യങ്ങളും വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും.

5-രാപ്പലുകള്‍
"(നബിയേ,)ചോദിക്കുക: നിങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചുനോക്കിയിട്ടുണ്ടോ? പുനരുത്ഥാന നാള്‍വരേക്കും നിങ്ങളില്‍ പ്രപഞ്ചസ്രഷ്ടാവ്‌ രാവിനെ സ്ഥിരമായി നിലനിര്‍ത്തുകയാണെങ്കില്‍ അവന്‌ പുറമെ മറ്റേതൊരു ദൈവമാണ്‌ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ വെളിച്ചം കൊണ്ടുവന്നുതരിക? നിങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ? ഇവരോടു ചോദിക്കുക: നിങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? പുനരുത്ഥാനനാള്‍വരേക്കും ദൈവം നിങ്ങളില്‍ പകല്‍ നിലനിര്‍ത്തുകയാണെങ്കില്‍ അവന്‌ പുറമെ മറ്റേതൊരു ദൈവമാണ്‌ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിശ്രമിക്കാനുള്ള രാവ്‌ കൊണ്ടുവരിക? നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഉള്‍കാഴ്ച്ച ലഭിക്കുന്നില്ലയോ? (വി।ഖു:28:71,72)"രാവിനെ അവന്‍ പകലില്‍ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നു. പകലിനെ രാവിലും പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നു. സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും അവന്‍ (തന്റെ നിയമത്തിന്‌) വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അവയോരോന്നും നിശ്ചിതമായ ഒരു പരിധിവരെ സഞ്ചരിക്കുന്നു. അങ്ങനെയുള്ളവനാകുന്നു നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹു. അവന്നാകുന്നു ആധിപത്യം. അവനു പുറമെ ആരോട്‌ നി ങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുവോ അവര്‍ ഒരു ഈത്തപ്പഴക്കുരുവിന്റെ പാടപോലും ഉടമപ്പെടുത്തുന്നില്ല. (വി.ഖു. 35:13)ഈ ഭൂഗോളം ശൂന്യാന്തരീക്ഷത്തില്‍ തൂങ്ങിക്കിടക്കുകയാണ്‌. യാതൊന്നും അതിനെ താങ്ങിനിറുത്തുന്നില്ല. ഈ ഗോളം വ്യവസ്ഥാപിതമായി സൂര്യനെ അഭിമുഖീകരിക്കുകയും പിന്നിടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുവഴി രാപ്പകലുകള്‍ അനുഭവപ്പെടുന്നു. ഇത്‌ ഏകദിശയില്‍ സ്ഥിരമായി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നുവെങ്കില്‍ ഭൂമിയുടെ ഒരുവശം സദാ പകലും മറുവശം സദാ രാത്രിയും ആകുമായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ അത്‌ അധിവാസയോഗ്യമല്ലാതാകും. സൃഷ്‌ടികള്‍ക്ക്‌ പ്രയോജനകരമായ വിധത്തിലാണ്‌ രാപ്പകലുകളുടെ ദൈര്‍ഘ്യം നിര്‍ണയിച്ചിട്ടുള്ളത്‌രാപ്പലുകള്‍ തമ്മില്‍ പലരീതിയില്‍ കാണപ്പെടുന്ന വ്യത്യാസങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മഹത്തായ യുക്തികള്‍, സൂര്യന്റെയും ഭൂമിയുടെയും ഭൂമിയിലെ വസ്തുക്കളുടെയും സ്രഷ്ടാവ്‌, ഒരേയൊരു ശക്തിയാണെന്നതിന്റെയും ഈ രണ്ടു ഗ്രഹങ്ങളെയും ഒരേയൊരധികാരശക്തി കൈയടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നതിന്റെയും സ്പഷ്ടമായ ലക്ഷണമാകുന്നു. ആ അധികാരശക്തി അന്ധവും ബധിരവും യുക്തിശൂന്യവുമായ ഒന്നല്ല, പ്രത്യുത തന്റെ ഭൂമിയെ കൃത്യമായി കണക്കുകൂട്ടി മനുഷ്യന്റെയും ജന്തുക്കളുടെയും സസ്യങ്ങളുടെയും രൂപത്തില്‍ താന്‍ അതില്‍ സൃഷ്ടിച്ചു വിട്ടിട്ടുള്ള എണ്ണമറ്റ വസ്തുക്കള്‍ക്ക്‌ ഏറ്റം അനുയോജ്യമായ സ്ഥലമാക്കി നിര്‍മിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.ഈ മഹാപ്രപഞ്ചത്തില്‍ അവ്യവസ്ഥിതമോ അലക്ഷ്യമോ അയുക്തികമോ നന്മയില്ലാത്തതോ ആയ ഒന്നുമില്ല. പ്രപഞ്ചസ്രഷ്ടാവിന്റെ പ്രവര്‍ത്താനങ്ങളെല്ലാം യുക്തിബദ്ധമായ ഒരു പദ്ധതിയുടെ സാക്ഷാല്‍ക്കാരമാകുന്നു. രാത്രിനേരത്ത്‌ പെട്ടെന്ന്‌ സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചുയര്‍ന്നു മധ്യാഹ്നചനില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുക എന്നത്‌ ലോകത്ത്‌ ഒരിക്കലും സംഭവിക്കുന്നില്ല. ചന്ദ്രന്‍ ഒരു ദിവസം മാസപ്പിറവിയാ യും അടുത്ത ദിവസം പൗര്‍ണമിയായും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക എന്നതും സംഭവിക്കുന്നില്ല. ഒരു രാത്രിയും അവസാനിക്കാതെ സ്ഥിരം രാത്രിയായി നിലനില്‌ക്കുന്നില്ല. മനുഷ്യന്‌ തിയ്യതിയും മാസവും നിര്‍ണയിക്കാനാവാത്ത വിധം ദിനരാത്രമാറ്റങ്ങള്‍ യാതൊരു വ്യവസ്ഥയുമില്ലാത്ത ചങ്ങലയായിത്തീരുന്നുമില്ല. അങ്ങനെയായിരുന്നുവെങ്കില്‍ ദിവസം ഏതു തിയ്യതിയിലാണെന്നോ എപ്പോള്‍ ഏതു ജോലി തുടങ്ങണമെന്നോ എന്ന്‌ അവസാനിനിപ്പിക്കണമെന്നോ ഉഷ്ണകാലം ഏതു തിയ്യതിയിലാണെന്നോ അറിയാനോ നിര്‍ണയിക്കാനോ മനുഷ്യനു സാധ്യമാകുമായിരുന്നില്ല.പ്രപഞ്ചത്തിലെ കണക്കറ്റ മറ്റെല്ല പ്രതിഭാസങ്ങളും മാറ്റിനിര്‍ത്തി രാപ്പകലുകളുടെ ഈ വ്യവസ്ഥാപിത തത്ത്വം മാത്രം ഒന്നു കണ്ണുതുറന്നു കാണാനും അല്‌പം കാര്യമായി ആലോചിക്കാനും തയ്യാറായാല്‍മതി, മഹത്തായ ഈ വ്യവസ്ഥയും ചിട്ടയും ഒരു സര്‍വശക്തന്‍ നിലനിര്‍ത്തിയിട്ടുള്ളതാണെന്നും, അതിന്റെ നിലനില്‍പ്‌ അവന്‍ ഈ ഭൂമിയില്‍ സൃഷ്ടിച്ചുവിട്ടിട്ടുള്ള സൃഷ്ടികളുടെ എണ്ണമറ്റ താല്‍പര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണെന്നും അത്‌ അസനിഗ്‌ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത്‌ കാണാം.ഭൂമിയെ അതിലുള്ള ജീവികള്‍ക്ക്‌ അധിവാസയോഗ്യമാക്കിയ ഘടകങ്ങളും അവ തമ്മിലുള്ള പരസ്‌പര ബന്ധങ്ങളുമെല്ലാം, അഭിജ്ഞനായ ഒരു സ്രഷ്ടാവിന്റെ ആസൂത്രണമൊന്നുമില്ലാതെ ഒരു യാദൃശ്ചിക സ്‌ഫോടനത്താല്‍ സ്വയം സ്ഥാപിതമായതാണെന്ന്‌ ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും വിശ്വസിക്കാന്‍ ഈ സംഗതികളെല്ലാം വീക്ഷിക്കുന്ന ബുദ്ധിയുള്ള ആര്‍ക്കും സാധ്യമാവുകയില്ല.

കടപ്പാട്‌: പി. അബ്ദുല്ല കുട്ടി